WZ-Interview: Vom Boom des Plattkallens in Neuss

Autorin Maria Meuter über das Interesse bei Kindern: „M’r mot se nur fördere.“

<strong>Neuss. WZ: Frau Meuter, wie haben Sie selbst das Nüsser Platt gelernt?

Maria Meuter: Natürlich hammer ze Hus platt jekallt. Äver net nur. Op de Scholl wood immer Platt jekallt, beem Dötze, beem Ballspeele on Seilchespringe. In min Kenger- on Jugendziet hät kinner för ons jesäht, du dörfs net platt kalle. Et wor janz natürlich.

WZ: Können Kinder heute noch Platt lernen, wenn sie es zu Hause von den Eltern nicht mehr hören?

Meuter: För Kenger es et och hütt möglich, Platt ze lehre, och wenn de Eldere selvs net platt kallen. M’r mot se nur fördere. Om denne Kenger dat Platt bezebrenge, mot m’r sech selvs och kindlich utdröcke on op de Kenger enjonn.

WZ: Dann können auch Ausländer-Kinder Platt lernen?

Meuter: Jo, selvs Ausländer-Kenger hant et schnell begreffe on kalle e herrlich Nüsser Platt.

WZ: Ist das Interesse an der Mundart in Neuss ungebrochen?

Meuter: Seit de 80er Johre hann ech de Endruck, dat dat Plattkallen, besongers en Nüss, ne Boom erfahre hat on dat Interesse immer jrötter wod. För mech köm em Freundes- on Familiekries nix angersch in Frog.

WZ: Ist Neuss eine Insel zwischen Köln und Düsseldorf mit ihren Mundarten?

Meuter: Die Nüsser hant ehr ejenes Platt. Et jöv Wööt, die nur in Nüss jekallt wöde. Dann jöv et von Stadtteil zu Stadtteil ejene Sprüch oder Wööt. Zum Beispiel säht m’r in Nüss oder Rüscheberg "Ziet", on en Weckhove "Zick". Äver all wesse, wat jemint es.

WZ: Wann ist das Platt mal ganz speziell dem Hochdeutschen überlegen?

Meuter: M’r konn in Platt völl besser schenge. Et hört sech net so schlemm an: "Halt doch ens dinn Schnut!"