Dä Stert es av
Museum, Meuys und Mausewitz
Et jövvt wahl net ärg vüel Lüh, die en ihr Leäwe net wenstens ieenmooel ömjetrocke send off dat noch vür sech häbbe. Dann wit Ihr jooe och, wat dat füer ’nem Brassel on Ambraasch es. Äwer sed Ihr all ens möt vertehndusend enkelne Belder, Fijürkes on klöchtije Kunstobjekte van een Wooehnes nach en angere jetrocke? Nä, wat. Wer hät dann och suo vüel künstlerische Saakes an de Wäng hange on en de Stuov eröm stooehn. Och op dä Söller on en dä Keller passt suovüel kreative Krooem wahl be nieemes en et Huus eren.
Nou es osser Kaiser-Wilhelm-Museum jooe och en bödche jrötter als wie en Privatböld. Äwer hat Ihr jedeit, dat dooe dren sonne jruoten Huop van Exponate eröm hange, stond on legge? On stellt Öch ens vür, ihr müeßt nou möt dä janze Kunstpröll ömtrecke. Ja dann prostemahlzeit. Ech wüeß jarnet, wuo ech aanfange sollde möt dat janze Enpacke. Äwer dä Hentschel on sin Mannschaft häbben dat jooe nou vür däm Buck hange. Wenn dat mar alles joot jieeht. Stöcker fiffzig Lkw-Ladunge solle en de nächste Weäke dä wertvolle Krempel van de Karlsplatz nach Uerdingen transportiere; on dat be all die Schlaglöeker op osser Strooete. Ouwieeh, ech wöer stief vür Ängs als Fahrer van sonne Transporter. Stellt Öch ens vür, son Beld van dä Campendonk off dä Jipskeärl van dä Serra jing dobee kapott, wenn dä Warel en son Looek eren kajeärt. Ech möit net en däm sin Huut stecke.
Bes jetz es jooe be dä Transfer noch alles joot jejange. Bluoß, wat nieemes wit, en et Museum es des Daag doch en schwor Malör passiert. Ihr kennt doch sieeker noch dä Pitter van Mausewitz. Dat es dat Museumsmüske, wat vür Jooehre be de letzde Renovierung mar bluoß janz knapp möt et Leäwe dovan jekuome es. Witt Ihr noch? Dä Müerderpolier hät däm doch enne Truffel hengerher jeschmieete, als Pitter däm en de Paus et Bottram aanjeknabbert hät. Seitdem hät die Museumsmuus äwer onger sin Artjenossen en steile Kunstkajäre henger sech jebreit. Hä tällt nämlich wiet üewer Krieewel drüewer weg be alle Museumsmüüs als Beuys-Experte. Seitdem dat hä sech en dat Pröllrejal van dä Beuys en son alde Bleäkduos en Niees jebout hät, nennt Pitter sech nou möt Künstlernam Joseph Meuys.
Ja, on däm es vürije Weäk en Deng passiert, wuo dä noch lang Maläste möt häbbe wird. Pitter, alias Joseph Meuys, haat sinne Frönd Müüs van de Rohmuus van Haus Lange enjelade, sech dä Spektakel op de Karlsplatz ens aantuluore. En et Museum sooech et all ärg römpelich ut. Bluoß dooe, wuo dat Rejal van dä Beuys stieeht, wooer et noch jemöitlich. Dat blivvt jooe dooe stooehn. Wer sollde dann och hengerher noch wieete, wuo dä janze Pröll tu legge köem, wenn se dat nou avboue deje. Die twiee avantgardistische Müüs jinge eronger en et Magazin, dooe wuo och dat jruote Beld van dä Gerhard Richter noch lagere dieet. „Dusendonvierontwentig Färve“ hit dat Werk; dooe send alle Klüren on jeäl drop jemollt. Ja, on dat woeren die twiee Kunstexperten sech jrad am beluore, dooe es et passiert. Twiee van die Ömtreckskeärls breiten en jruote Kist nach onge. Dän ieene passde net op on „paaf” feel die Kant van die Kist marschtemang op dä Stert van Joseph Meuys. Moh, wat wooeren dech dat velletz Ping. Nou süt die Museumsmuus möt ooehne Stert wahl ärg klöchtig ut. Äwer wie hät dä Beuys doch jeseit: „Kunst ist überall!“