Matthes vertällt Seniorengruppe auf Wanderschaft

Matthes vertällt Seniorengruppe auf Wanderschaft

En Krieewel jövvt et enne Sportverein, dä hit MTV. Dat bedüt suovüel wie Mädches Turn Verein. Woröm dat et en dä Verein och männliche Mädches jövvt, wit dän Düwel, äwer et es suo. Kuhlens Männ es net miehr dä Jöngsde, äwer möt sin alde Knöek kömmt hä noch janz joot tureit. Hä es ieene van vertehn Senioren, die och en dä MTV dren send. Et densdes ooewes treffen sech die Börsch en de Turnhall van Lindental. Tuirsch Jymnastik, domöt dat die enjerooesde Knöek en bödche jelenkig werde. Hennes hät et Sägge. Die angere maaken alles brav dat nooech, wat däm Baas für jelungene Übunge vürmäckt. Äwer dann jieeht et wärm draan. Hockey möt Plastikknöppels es aanjeseit. Die Alde kajeären wie de Wilde duor de Hall, on van Fairplay häbben die kin Ahnung. Dooe jövvt et suo männije blaue Fleck an Häng on Püet on Küüte. Die letzde halve Stond wird dann noch jet möt en Netz on ennem Ball jespellt, dä dooe drüewer jekloppt werde mot. Dat Spieel hei en entfernte Ähnlichkieet möt Volleyball, hät mech dä Männ verrooene.

En jede Hervs maaken die Altherren-MTVer en Wanderung, bluoß für de Freud. An et letzde Weäkeseng wooer et wieer suo wiet. Van die vertehn Jonges haaden nieje van tuhuus frej jekreije. Wanderführer Diddi, dä Henn, Freddy, Hotti on Helmi, Berni on Bernd, Manni on Männ - dat wooeren se. Et friedaags morjes feng et all jet holperig aan. Ieene haat net mötjekreije, dat m’r öm niejen Uhr avfahre wollde on net irsch öm tehn Uhr. Desweäje wooerten die drei Fahrtrios all utrieen jerieete, bevür dat et en Richtung Eifel loss jing. M’r sollde sech an en bestemmde Stell en Stolberg treffe, haat Diddi vürjejeäve. Dooe köem dann och die Stadtführerin her. M’r wollde tuirsch noch ens jet für de Kultur duon. Männ sooet möt Manni en dat Auto van Henn. On dä es kinne Frönd van die nöimodische Navi-Apparate. „Ech bruk son Deng net“, seit hä, „ech feng dat Ziel och suo.“ Als alde Pfadfinder hält hä miehr van Karte on Kompass. „Donn mech ens dä Apparillo“, seit Männ, „ech jeäv dä Treffpunkt lieewer en - sicher es sicher.“ Äwer, wat soll ech sägge, dat Navi kallde mar bluoß op Englisch. Dat wöer jooe noch net suo schlemm jewässt, wenn dä Männ net die falsche Adress enjejeäven hei. On suo stongen se nach „Keep right“ on „Exit on the left“ op ens en en Buorekaff vür enne jruote Misthuop, wuovan dä driet Apparillo behaupten dej, se wöeren nou an et „Finish“ aanjekuome.

Öm et kört tu maake, örjes wie häbben sech die Böersch an dän Daag doch noch tusamejefonge, on dän Uosel wooer flott verjeäte. Die Wanderung, die an dä nächsten Daag sieen sollde, feel irsch ens weäjes en Dauersiep en et Water on wooerd op dä Sonndaag verschooewe. On dooe häbben die Böersch fies Jlöck jehatt. Dä janzen Daag blieev et drüsch, on de Sonn dej schiene. Die Wander-Senioren van dä MTV haaden de Welt en et Blösske. Twelf Kilometer sollden die Streck van Roetgen bes Mürzenich üewer dä Eifelsteig sieen. „Dooe schlare w’r doch möt de Kapp vür“, seit Männ, als et loss jing. „Mürzenich, Gürzenich off Merzenich - mech soll et ejal sieen, ech neähm et wie et kömmt.“ Nach en halve Stond stong fass, dat se en de verkierde Richtung ongerweäjes wooere. Äwer trotz Ömweäg häbben se allemooele prima duorjehalde. Ut die twelf send dann wahl noch achtehn Kilometer jeworde. Am Eng minde Männ: „Et wooer ärg schüen, äwer nou häb ech doch die Muor av.“